Pamiętacie ten moment, gdy na teście ciążowym pojawiała się "ta kreska"? To spojrzenie w lustro w poszukiwaniu oznak, że coś się zmieniło i myśl - Boże, noszę w sobie drugie życie! Pamiętacie te wszystkie lęki, kiedy termometr pokazywał za dużo a maleństwo w waszych objęciach z wulkanu energii stopniowo przemieniało się w kwilący tobołek? Pamiętacie to wzruszenie, kiedy po raz pierwszy samo się ubrało?
Za te wszystkie momenty; za te wszystkie starania, za łzy, za trzymanie kciuków dziękujmy dziś z dumą same sobie i przyjmujmy podziękowania!
Wszystkiego Dobrego Kochana:)
OdpowiedzUsuńMimo tego iż moi mają 29 i 27 lat, to te wspomnienia są jak żywe, a dzisiaj nawet porozmawiałam z moją Mamą o moim pacholęctwie, takie dwa w jednym: mama i dziecko, a świat dalej się kręci:). Pozdrawiam. Małgosia.
OdpowiedzUsuńMasz rację to cudowne chwile od tej chwili nic już nie jest takie jak było wcześniej. Bycie mamą to najlepsza rzecz w życiu.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam i życzę wszystkiego najlepszego